Levenslang op patrouille, Ant. P. de Graaff

"Levenslang op patrouille" van Ant. P. de Graaff is een indringend boek waarin de auteur het leven van de Nederlandse veteraan centraal stelt, zowel tijdens als vooral ná de militaire uitzending naar Nederlands-Indië (1945–1949). De titel – Levenslang op patrouille – is veelzeggend: het boek laat zien dat voor veel veteranen de oorlog nooit echt voorbij is geweest. De patrouille gaat figuurlijk door, ook als ze weer thuis zijn.

De Graaff – zelf veteraan – beschrijft hoe oud-militairen, eenmaal terug in Nederland, vaak te maken kregen met onbegrip, verwaarlozing en een gebrek aan erkenning. Waar ze tijdens de oorlog constant alert moesten zijn op gevaar, bleven ze ook in hun burgerleven mentaal 'op patrouille': altijd waakzaam, op hun hoede, nooit meer echt ontspannen.

Belangrijke thema’s in het boek zijn:

• Posttraumatische stress (hoewel het toen nog niet zo genoemd werd)

• Het isolement waarin veel veteranen terechtkwamen

• De frustratie over politieke en maatschappelijke onverschilligheid

• De noodzaak van kameraadschap en lotgenotencontact

De schrijfstijl van De Graaff is sober, krachtig en rauw. Hij spaart zichzelf en anderen niet en geeft een indrukwekkend beeld van de psychologische erfenis van de oorlog.

Kort samengevat:
"Levenslang op patrouille" is een eerlijke en ontroerende aanklacht tegen de manier waarop een land zijn veteranen kan vergeten, en tegelijk een ode aan de mannen die ondanks alles hun eigen weg moesten vinden met de last van hun ervaringen.